شیوع پاندمی COVID-19 باعث تغییر سریع به آموزش و یادگیری زبان به صورت آنلاین شد و چالشها و فرصتهای این محیط جدید را نمایان کرد. این مقاله تجربیات فراگیران، معلمان و مؤسسات را در سازگاری با آموزش زبان آنلاین بررسی میکند.
تحقیقات نشان داده است که بیحوصلگی یک احساس شایع در میان زبانآموزان در محیطهای آنلاین است. این موضوع میتواند به عواملی مانند صحبتهای طولانی معلم، مشارکت محدود دانشآموزان، مشکلات فنی و تمرین های تکراری نسبت داده شود.
زبانآموزان ممکن است به دلیل کاهش ارتباطات با همکلاسی های خود، ناآشنایی با یادگیری آنلاین و تصور اینکه یادگیری آنلاین کمتر از آموزش حضوری مؤثر است، سطوح بالاتری از استرس را تجربه کنند.
بسیاری از معلمان زبان، بهویژه آنهایی که مهارتهای مدیریتی محدودی تری دارند، با چالشهایی در جلب مشارکت دانشآموزان به صورت آنلاین مواجه شدند. این موضوع میتواند به عواملی مانند مشکلات فنی، عدم اطمینان از درک دانشآموزان و کمبود مهارتهایی در زمینه فناوری نسبت داده شود.
ایجاد ارتباطات آنلاین با دانشآموزان میتواند منجر به افزایش بار عاطفی برای معلمان شود، زیرا آنها احساس میکنند که موظف هستند تا تعامل را تسهیل کرده و احساسات مثبت را منتقل کنند. این امر میتواند به احساس خستگی منجر شود.
۱. عضویت در جوامع حرفه ای معلمان زبان
۲. پشتیبانی عملی
۳.ایجاد شبکه های جدید حرفه ای
۴. همکاری در طراحی محتوای آموزشی برای ترویج یادگیری موثرتر.
۵. ارتباط موثر بین معلمان و والدین فراگیران
بنابراین، طراحی هدفمند دورههای آنلاین میتواند رضایت فراگیران را افزایش دهد و آنها به ویژه از بازخورد سریع از سوی مربیان، تعامل با همکلاسی های خود و طراحی تمرین های موثرتر رضایت بیشتری داشته باشند. تجربه فرصتهای یادگیری در کلاسهای آنلاین تأثیر مثبتی بر خودکارآمدی دانشآموزان دارد، بهویژه از طریق طراحی فعالیت های تعاملی.
Tao, J., & Gao, X. A. (2022). Teaching and learning languages online: Challenges and responses. System, 107, 102819. https://doi.org/10.1016/j.system.2022.102819