سطح C2 (تسلط کامل یا Proficiency) بالاترین سطح مهارت در زبان انگلیسی است. آموزش زبانآموزان در این مرحله با چالشهای خاصی همراه بوده و نیازمند روشهای آموزشی پیشرفته و خلاقانه است تا یادگیری به بهترین شکل صورت گیرد. در ادامه، به طور خلاصه به مهمترین چالشها، روشهای مؤثر، نکات آموزشی برای معلمان و اهمیت تدریس در این سطح پرداختهایم.
ترس معلم از سطح C2: بسیاری از معلمان در مواجهه با کلاس C2 دچار اضطراب میشوند و از تدریس در این سطح واهمه دارند. علت این ترس میتواند احساس نیاز به دانش بسیار گسترده و تسلط کامل بر جزئیات زبان باشد.
یافتن محتوای چالشبرانگیز: طراحی درس برای زبانآموزان C2 دشوار است، زیرا تمرینها و مطالب معمول اغلب برایشان ساده یا تکراری است. تدریس این سطح در صورت استفاده از مطالب پیشپاافتاده میتواند برای معلم خستهکننده و انرژیبر باشد.
مقاومت زبانآموزان در برابر تمرینهای یکنواخت: زبانآموزان قوی سطح پیشرفته معمولاً علاقهای به انجام تمرینهای تکراری یا بیش از حد ساده ندارند. به طور مثال، ممکن است از تمرینهای استاندارد آزمون احساس کسالت کرده و از انجامشان خودداری کنند. این امر ایجاب میکند که معلم روشهای جذابتری برای درگیر کردن آنها پیدا کند.
تقویت خودگردانی و مشارکت فعال: فضای کلاس را دانشجو-محور کنید و به زبانآموزان اجازه دهید در مورد نیازهای یادگیری خود تصمیم بگیرند. تشویق خودمختاری (مثلاً دادن اختیار انتخاب موضوع یا فعالیت) به آنها کمک میکند مسئولیت یادگیریشان را بپذیرند و اعتمادبهنفس بیشتری پیدا کنند. همچنین میتوان از دانش گستردهی واژگان و گرامر خود زبانآموزان بهره برد و از آنها خواست نکات و دانستههای خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.
استفاده از منابع واقعی: بهرهگیری از متون ادبی واقعی (مانند داستانها و رمانهای کوتاه) و اخبار روز به عنوان محتوای آموزشی، دایره واژگان و درک مطلب زبانآموزان را گسترش میدهد. برای نمونه، میتوانید بخشی از یک رمان یا یک خبر کوتاه را در کلاس بخوانید و سپس از زبانآموزان بخواهید خلاصهای شفاهی ارائه دهند یا درباره واژگان جدید بحث کنند. این شیوهها علاوه بر آموزش زبان، باعث ایجاد بحثهای عمیقتر و جذابتر در کلاس میشود.
شخصیسازی و ابتکار در تمرینها: برای جلوگیری از یکنواختی، تمرینهای کلاسی و بهویژه تمرینهای امتحانی را با ابتکار و خلاقیت همراه کنید. به عنوان مثال، سوالات صحبت (speaking) را به شکل بازی درآورید یا از زبانآموزان بخواهید تصاویر شخصی خود را بیاورند و درباره آنها مکالمه کنند. این نوع شخصیسازیها تمرینهای دشوار را برای زبانآموز جذابتر میکند و در عین حال همان مهارتهای مورد نیاااز را تمرین میدهد.
فعالیتهای خلاقانه و بازخورد مستمر: در سطح C2 میتوان از تمرینهای خلاقانه نظیر بداههگویی و نقشآفرینی (improvisation) بهره گرفت تا زبانآموزان از دانش زبانی گستردهی خود در شرایط واقعیتر استفاده کنند. همچنین ضبط صدای زبانآموزان در هنگام انجام تکالیف گفتاری و سپس تحلیل آن (توسط خودشان یا با همفکری گروه) روشی مؤثر برای بهبود مهارت Speaking است. زبانآموز با گوش دادن به صدای ضبطشدهی خود متوجه اشتباهات یا نقاط ضعفش شده و میتواند در تکرار آن فعالیت، عملکرد بهتری ارائه دهد.
آمادگی کامل و بهرهگیری از منابع کمکی: همواره با آمادگی وارد کلاس C2 شوید. کتاب معلم و منابع مرجع را در دسترس داشته باشید تا در مواجهه با سوالات پیچیده، سریع به پاسخ درست دست یابید. این کار به شما اطمینان میدهد که حتی در برابر سختترین پرسشها نیز میتوانید راهنمای مطمئنی ارائه کنید. همچنین قبول کنید که لازم نیست جواب همهی سوالات را در لحظه بدانید؛ در صورت لزوم میتوانید پاسخ برخی پرسشهای دشوار را پس از تحقیق در جلسه بعدی ارائه دهید.
تشویق و ایجاد اعتمادبهنفس در زبانآموز: فضایی فراهم کنید که زبانآموزان بدون ترس از اشتباه مشارکت کنند. آنها را به استفاده از واژگان پیشرفته و ساختارهای پیچیدهای که یاد گرفتهاند ترغیب نمایید. برای بهبود مهارت صحبت کردنشان، روی ساختاربندی پاسخها و روانی بیان کار کنید و مرتباً بازخورد سازنده بدهید تا اعتمادبهنفس و تسلطشان افزایش یابد.
تنوعبخشی و خلاقیت در فعالیتها: سعی کنید طراحی درس و فعالیتها متنوع و خلاقانه باشد تا کلاس برای خود شما و زبانآموزان کسلکننده نشود. به جای تکیهی صرف بر کتاب درسی، از بازیهای زبانی، بحثهای جذاب و تمرینهای تعاملی برای تمرین گرامر پیشرفته یا واژگان استفاده کنید. برای مثال، آموزش اصطلاحات (idioms) و همنشینیهای واژگانی را میتوانید در قالب فعالیتهای گروهی سرگرمکننده بگنجانید تا یادگیری آنها برای زبانآموز دلچسبتر شود.
نگاه مثبت به چالش C2: تدریس سطح C2 را به چشم یک چالش انگیزهبخش نگاه کنید. هرچند تدریس این سطح دشوار است، اما با رویکردی مثبت میتواند برای معلم لذتبخش و رضایتآور باشد. مواجهشدن با زبانآموزان بسیار قوی و دیدن پیشرفت آنها تا حد تسلط کامل، یکی از پاداشهای بزرگ تدریس در این سطح است.
سطح C2 بالاترین مرحلهی یادگیری زبان انگلیسی در چارچوب CEFR است و رسیدن به آن به معنای دستیابی به تسلطی نزدیک به یک بومی زبان است. زبانآموز در این سطح میتواند تقریباً هر مطلبی را که میشنود یا میخواند بهراحتی درک کند و پیرامون هر موضوعی (حتی مفاهیم پیچیده) روان و دقیق اظهار نظر کند. به علاوه، قادر است اطلاعات برگرفته از منابع مختلف را خلاصه کرده و استدلالها را به شکل منسجم بیان کند و متون پیشرفته و مفصلی در موضوعات گوناگون بنویسد. در واقع چهار مهارت اصلی زبانآموز (شنیدن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن) در حد فردی بومی تقویت شده است. به افرادی که به این مرحله میرسند اصطلاحاً دوزبانه (Bilingual) گفته میشود، چرا که میتوانند به اندازهی یک انگلیسیزبان، روان صحبت کنند و بفهمند.
تدریس مؤثر در سطح C2 از آن جهت پراهمیت است که به زبانآموزان کمک میکند آخرین گام به سوی تسلط کامل را بردارند و دانش زبانی خود را به مرحلهی کمال برسانند. معلم با ارائه تمرینهای هدفمند و بازخورد حرفهای، به شاگردان کمک میکند مهارتهای خود را صیقل دهند، ظرافتهای زبانی را بیاموزند و برای کاربرد زبان در بالاترین سطوح علمی یا شغلی آماده شوند.